Hani hayat boyu bir yerlerde cümleleriniz yarım kalır hayatın durumlarına karşı, anlatmak istersiniz ama aklınıza hiç doğru kelimeler gelmez, yerli yerine oturmazlar sanki. Biraz da fiyakalı dursunlar istersiniz çünkü, tespitleriniz güzeldir ama cümleye dökülüşleriyle doğru orantılı olarak anlamlı olacaklardır sanki…
İşte herkesin hayatında bir yazar, bir şair üstleniyor belki de bu görevi zaman zaman..
Murathan Mungan, sanki bu aralar söylemek istediğim, içten içe altını çizdiğim ne varsa bir bir dökmüş sözlere, kelimeleri dans ettirmiş durumlarda.
İçimimi okuyorsun adam diyesi geliyor insanın.
Daha mı çok okumalıyım, yoksa daha çok mu yaşamalıyım ifadelerimin bu hale gelmesi için diye kendime sordurdu ..
Bazı hikayelerde sanki eşcinselliği bir şaşırtma aracı olarak kullanmayı bana abartmış gibi gelse de, (yani demek istediğim şey şu bir hikaye anlatıyor ve durumu bir yerden eşcinselliğe bağlıyor tabi siz okurken tahmin edemiyorsunuz en azından ben edemedim başlarda “aa” diye bir nida yükselebiliyor içinizden ama bunu birkaç defa kullanınca biraz fazla mı olmuş ne dedirtti bana.) ben beğendim bu eldivenleri de hikayeleri de=)
Zaten kitap rafına gidip hiç düşünmeden alacağım nadir adamlardan herhalde, teşekkür ettim ben burdan kendisine…=)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder