Ben küçükken "Gece"lere giderdik. Ayda bir kere filan olurdu sanırım yada özel günlerde, yılbaşı, cumhuriyet bayramı.. Bütün bir gün hazırlanır, akşam eşlerin eve gelmesi beklenir, onlar da hazır edilir. En süslüsünden kıyafetler giyilir, makyajlar yapılır, ojeler sürülür, takıp takıştırılırdı. Hatta yeni kıyafetler alınırdı "Gece"ler için ya da dikilirdi. Ben bir giydiğimi bir daha giydiğimi hatırlamıyorum. Sanırım oradan geliyor benim bu bütün gün giyiniyim süsleniyim akşam da dışarı çıkıyım, yemeğe gidiyim merakım. Benim en büyük heyecanımdı küçükken. En önce çıkardım evden, saat 8de servisler kalkardı lojmanın önünden. Sıkı sıkı çatal bıçakla yemeklerimi yiyip, sonra kendimi sahnelere atıp bol bol döktürürdüm, Komutanla da oynamayı ihmal etmezdim=) Ne güzeldi ya...Keşke yine olsa da gitsek=)
Bir süre babam organize etmişti, sunucusuydu aynı zamanda gecelerin. Yılbaşlarında tombala çekerdi ama ne çekmek=)
"yalnız biiiiiir miiii hayıırrr yanında ikiiii. oniki"
"izmiiiirr"
ve hatırlayamadığım bir sürü komik replik=))
Bir keresinde oje sürücem diye tüm ellerimi kırmızıya boyamıştım=)) Annem götürmemekle tehdit etmişti, ne kadar korkmuştum=)
Bence en güzel anı; uzuun kırmızı bir halıdan geçerdiniz salona girerken, bildiğin Oscar Töreni=)
Neyse işte böyle azizim gece gece nerden aklıma geldiyse...