Işıkları kapatıp, mumları yakmalı bu şarkı için...
Sonra arkana yaslanıp, gözlerini kapamalı...
"Mevsimlerden yaz,
bir temmuz gecesi,
tahta bir masada denizin kenarında,
elinde rakı kadehi,
etrafında neşeli kalabalık,
senin içinde anlamsız bir hüzün,
garip, kendini sevdiren bir hüzün,
beklemediğini sandığın gelip elinden tutuyor,
alıp seni götürüyor,
sesler azalıyor,
dalgalar artarken..."