2 Temmuz 2010

Bu aramayışın,,,

5 yorum:

Fulya dedi ki...

Bazen küçük bir çocuk görsem, ki her zaman olmuyor bu, çocuğu görmek ve o duyguyu hissetmekten bahsediyorum, hayalimde minicik, ama çok minik, tombik yanaklı, ince bilekli ve ince boyunlu, lüle saçlı bir pambik canlanıyor. Öyle canlı ki hayal sanki o minik çocuğu öpsem o pambiki de öpeceğim. hem öyle aciz hem öyle güçlü bir çocuk, sanki her daim büyükmüş yahut her daim minikmiş gibi tezatlıkları içinde barındırıyor. Bu pambik öyle bir şey ki beni hayata bağlıyor. Gözleri hep aynı, sonra saçları, şimdi daha gür ama, bir de bilekleri, hep öyle ince hep bebek gibi, bir de elleri, ah o elleri, mandalina kokulu elleri...

Fulya dedi ki...

vundebach oldum yine :)

pamuk dedi ki...

Evet hiç yapmıyormuşum gibi bu ara, ağlattın beni....

Fulya dedi ki...

bu arada vundebach oldum yine ne demek lan! Bir okudum ki anam çok vundebach bir yorum! Anam inşallah başka okuyan yoktur bunları, valla rezillik ki ne rezillik, hayır derdini anlatamazsın :)

pamuk dedi ki...

vundebach'ını yerim senin=)