1 Aralık 2010

Bu yazı,
beni bu gece ağlatan herkese.
Kim okusa anlayacak kendine mi değil mi
Ellerimi uzattığımda ulaşamadıklarıma
sesimi duymayıp gözyaşlarıma dokunamayanlara
ağladığım gecelerden habersiz uyuyanlara
Ne kadar üzgün ne kadar kırılmış olduğumu gözümün içine bakıp anlamayanlara
Dahası gözümün içine bakmayanlara çokça zamandır
Öyle kırıldım ki tamiri yok artık bunun
hani bir çizgi vardır dönüşü olmayan
ordayım
bakıyorum
kimse yok.

1 yorum:

Adsız dedi ki...

herkes yazmistir sanirim bu yazinin aynisini. ilginc.. hayat..