9 Ocak 2011

çok sevdiğim bir şarkının canlı kaydını dinlerken-izlerken kendimi ordaymış gibi hissedişim
bir konserin ilk şarkısının başlayışında tam içimden göğsümden yükselen o şey
tiyatroda ışıkların kapanıp sonra sadece sahnenin aydınlandığı ilk andaki heyecanım
içime umut serpen ya da beni çok etkileyen satırlar okuduğumdaki inancım tutunuşum yazı yazma isteğim
şarkı söylerkenki o içimde kıpırdanan o zıpır o neşeli o hüzünlü o güzel huzur
hayatım hep sizin gibi
hayatım hep sizin kadar
işte geçmeyin!

Hiç yorum yok: